Vissersdorp langs de weg naar Baranquilla Hotel El Prado Alweer een afscheid van een bijzonder gezellige stad. Het is soms een rare gedachte. Al zouden we willen. We komen er nooit meer terug. Onze chauffeur is precies op tijd en we vertrekken om acht uur. De weg naar Baranquilla is niet erg interessant. Cienaga waar we door rijden en er zeer armoedig uitziet,heeft een bloedige geschiedenis. Ongeveer 3000 stakende werkers van de United Fruit Company werden in 1928 genadeloos afgeslacht door een snel opgetrommelde legermacht. Koelbloedig maaiden de soldaten rond het plein de ongewapende menigte neer. Overlevenden werden afgemaakt met bajonet of werden gefusilleerd. Er staat een standbeeld voor hun op de Plaza de los Martires. We rijden verder langs de kust. Veel mangroven en zeer arme vissersdorpen. Overal een ontzettende puinhoop. Binnen twee uur in Baranquilla. Een grote stad. Gebouwd in vierkante blokken. Ons hotel El Prado, een verrassing. Oud hotel, gebouwd in 1930. Wereld beroemde mensen logeerden er. Tegenwoordig worden er films opgenomen en het is ook een gewild decor voor Colombiaanse soaps. Leuke kamer. Je kunt wel zien. dat het een beetje vergane glorie is. In het midden een mooi zwembad, waar we de rest van de middag blijven. Het restaurant Varadero waar we met de taxi naar toe zijn gegaan. Vol. Toch een plaatsje voor ons vrijgemaakt. Aan de bar een plekje. Ongezellig en net een vrieskist. Personeel uiterst gespannen voor het Carnaval gebeuren. Op tijd opgehaald door de taxi chauffeur en in het hotel als troost een Mojito gedronken.
Afbeeldingen
