Dinsdag 26 februari 2019. Staan zes uur op om de zonsopgang boven het meer te zien. De rust is al snel voorbij als de kakelende groep vrouwen zich verzamelen om met de eerste bootjes te vertrekken. Daarna kunnen we genieten van de geluiden van de ontwakende vogels. Zoeken om 7 uur een plekje in de ontbijtzaal. Foutje!, dat gaat zo maar niet.I Zijn pas om half acht aan de beurt en geen minuut eerder. Wij stomme Hollanders denken daar anders over. Er staat om half acht eten klaar en we pakken al het een en ander. Om 7.45 wordt het buffet officieel geopend en daar hadden we echt op moeten wachten. Onze verontschuldigingen dat we met de excursie mee moeten,worden met een minzaam lachje ontvangen. Om half negen begint onze excursie over het prachtige stille meer. Overal vogels,die we niet bij naam kennen. De waterstand in het meer wordt al heel laag en eind maart is er alleen nog maar een vaargeul. In de smallere kanalen,krokodillen. Komen vissers in hun eenvoudige bootjes tegen. Zijn net op tijd terug om de rest van onze tas in te pakken en onze rekening te betalen. Precies om 11 uur staat William voor de deur,die er al 10 uur op heeft zitten. Niet geheel verstandig vinden we. Onze reis naar de grens zal 3 uur in beslag nemen. We komen een uur eerder aan bij de grens dan verwacht. Nemen afscheid van William,die het wel voldoende vind om de tassen uit de auto te halen. Daar is de douane en verder haast hij zich naar de volgende klant. Hoe verwend zijn we door de mensen uit Guatamala. We toveren onze laatste $ 40 te voorschijn. We hebben echt geen 50 cent meer over. Met Visa betalen kan niet. En dan mogen we eindelijk Belize uit. Daar sta je dan. In het niets. De douane om Mexico binnen te komen blijkt vier kilometer verder. Over een snelweg. Door een corridor omgeven door prikkeldraad kunt je Mexico binnen komen. Een illegale taxi biedt ons aan om voor $ 20 ons naar Chetumal te brengen. We hebben geen enkele zin om te onderhandelen. Maar goed ook. Eerst rijden we over de corridor. Dan allerlei papieren invullen,die niet goed zijn. Dan nog een keer. En hij maar geduldig wachten. Voor het eerst gedurende onze reis, tassen open maken. Gelukkig geen problemen. Daarna 20 km. verder gebracht naar ons hotel. Wij zijn blij met zoveel hulp. Hotel zier er goed uit. Zitten een uurtje bij het zwembad voor de zon verdwijnt. Gaan met een taxi naar de boulevard om te eten. Daar net zo sfeerloos als het stadje . De ober wel heel ongezellig. Jammer. Gaan snel naar ons hotel terug en blijven nog een uurtje zitten in de mooie binnentuin .
Afbeeldingen
